Terug naar het overzicht

Qandautisme: Vooroordelen of onwetendheid?

Aantal keer bekeken: 778 views

 

Deze blog is geschreven door een ervaringsdeskundige met autisme. De blog is oorspronkelijk geplaatst op de website QandAutisme.nl. Deze website bestaat niet meer. Omdat FORTIOR onderstaande blog zo waardevol vindt, hebben we deze herplaatst op de website van FORTIOR.

 

Er is bij het grote publiek nog veel onwetendheid over autisme. Hoe kan dat? Wat kunnen we daaraan doen? Willen we daar wat aan doen? En weten wij zelf eigenlijk wel alles? Dit is mijn allereerste blog-artikel op deze website. Ik duik iets dieper in het onderwerp ‘vooroordelen bij autisme’.

Kun je eigenlijk wel een blog-artikel schrijven over vooroordelen zonder Rain Man of Sheldon Cooper te noemen? Het lijkt onmogelijk. Moet je het woord stigma noemen in zo’n artikel? Het lijkt me zo’n zwaar woord om te gebruiken, zo veroordelend.

Toen ik mijn diagnose kreeg had ik hem niet helemaal zien aankomen. Ik was een paar maanden bezig geweest met het traject van vragenlijsten invullen, opdrachtjes maken, vraag-antwoordgesprekken. Ik dacht dat ik geen autisme kon hebben want mijn jeugd was vrij normaal, ik was nooit gepest, ik kon oogcontact maken, ik had vrienden en een fulltime baan. Dus ik was zelf ook eigenlijk best bevooroordeeld. Ook ik wist maar weinig van autisme op dat moment. Pas na de diagnose ben ik me erin gaan verdiepen. Op zoek naar welke elementen van mijn leven dan bij de diagnose pasten. En ja, dan pas valt het kwartje. Ik wist vrij weinig van autisme, eigenlijk alleen van wat je in boeken leest en op tv tegenkomt.

Maar is het erg dat ik een vooroordeel had? Kan ik het mijzelf kwalijk nemen dat ik niet genoeg over autisme wist? Ik heb niet het idee dat ik daar beter van word. Voor mij was het goed zo. Maar als ik het mezelf niet kwalijk kan nemen, dan kan ik het anderen al helemaal niet kwalijk nemen. Kun je het NT’ers kwalijk nemen dat zij vooroordelen hebben? Ik bedoel, ik verdiep mij over het algemeen alleen in zaken die voor mij relevant zijn. Dat zal voor de meeste mensen gelden.

Op 2 april is de jaarlijkse World Autism Day. Moeten we alle NT’ers informeren over wat autisme precies is? Of is deze dag bedoeld om bewustzijn te creëren, zodat mensen van het bestaan van autisme weten? Ik vraag me vooral af of het wel echt aankomt als het niet relevant is voor mensen. Moeten we allemaal helemaal ‘aware’ zijn van zaken waar we verder in het dagelijks leven niets mee van doen hebben? Misschien tot op zekere hoogte.

Ik ben meer dan een jaar verder, heb vele boeken gelezen, veel ervaringsverhalen van anderen opgezocht, het internet afgestruind. Op zich voel ik me wel geïnformeerd inmiddels. En nog steeds vind ik het ontzettend moeilijk om uit te leggen wat autisme is. Het is zo breed aanwezig in de kleinste aspecten van wie ik ben, het is bijna onmogelijk om kort en bondig samen te vatten.

Zolang ik het niet adequaat kan uitleggen, neem ik het toch maar niemand kwalijk dat zij er vooroordelen op na houden. Vooroordelen die ik zelf ook gehad heb. En is een vooroordeel eigenlijk niet meer dan een gebrek aan kennis? Je hebt er weleens iets over meegekregen ergens, maar je hebt je er nooit verder in verdiept dus je weet niet meer dan je ooit eens hebt gezien of gelezen?  Áls je dat al onthouden hebt…

Zolang zelfs de wetenschap nog heel veel te leren heeft, weet eigenlijk helemaal niemand echt ALLES over autisme. Ik kijk vooral met plezier uit naar de ontwikkelingen in kennis in de komende jaren. En in de tussentijd wil ik zo min mogelijk negatieve energie besteden aan termen als vooroordelen en stigma.

 

– de Vrijwilliger

Geïnteresseerd in meer artikelen zoals deze?
Blijf dan op de hoogte via onze nieuwsbrief.

">

Blijf op de hoogte van nieuwe trainingen, ontwikkelingen en onze informatieve artikelen